XIV NIEDZIELA ZWYKŁA – 06.07.2025 r.
Z Ewangelii wg św. Łukasza
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże». «Lecz jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże. Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu». Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością, mówiąc: «Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają». Wtedy rzekł do nich: «Widziałem Szatana, który spadł z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednakże nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie». Łk 10, 1‑12. 17‑20
UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA - 29.06.2025 r.
Z Ewangelii wg św. Mateusza
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?». A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?». Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie». Mt 16, 13‑19
XII NIEDZIELA ZWYKŁA – 22.06.2025 r.
Z Ewangelii wg św. Łukasza
Gdy Jezus modlił się na osobności, a byli z Nim uczniowie, zwrócił się do nich z zapytaniem: «Za kogo uważają Mnie tłumy?» Oni odpowiedzieli: «Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał». Zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Piotr odpowiedział: «Za Mesjasza Bożego». Wtedy surowo im przykazał i napominał ich, żeby nikomu o tym nie mówili. I dodał: «Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; zostanie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie». Potem mówił do wszystkich: «Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa». Łk 9, 18‑24
ZAPLANOWANA KLĘSKA
Sprężyną codziennego życia jest siła przebicia, która odnosi sukcesy. Jak długo one są, tak długo życie się rozwija i promieniuje mocą. Gdy ich zabraknie, przed życiem jawi się perspektywa śmierci.
Jezus dokonuje jednak korekty w naszym myśleniu ustawionym w perspektywie sukcesów. On bowiem jako punkt docelowy swego doczesnego życia ustawił klęskę, a nie sukces. Uczynił to zgodnie z wolą swego Ojca. Jego doczesne życie zgasło na Golgocie.
W oparciu o co mógł przyjąć takie ustawienie? W oparciu o moc zmartwychwstania. Klęskę potraktował jako etap, jako przegraną rundę, ale nie jako przegraną walkę, jaką toczył z księciem tego świata. Pozwolił mu radować się przez trzy dni odniesionym zwycięstwem, bo miał moc życie dać i miał moc życie odzyskać. Co więcej, odzyskał tysiące razy doskonalsze niż to, które stracił.
Jezus liczył się z klęską. W godzinie konania klęska była całkowita. W wymiarach doczesności Jezus przegrał. Każe nam jednak podnieść wzrok, spojrzeć z Golgoty na Górę Oliwną i zobaczyć scenę swego wniebowstąpienia. Ten zabity, żyjąc jako zmartwychwstały, jest już poza zasięgiem klęski. Dla niego należy jedynie zwycięstwo.
Jezus mówił o tym otwarcie ze swymi uczniami. Oni nic z tego nie pojmowali. Dopiero po zmartwychwstaniu zaczęli rozumieć te tajemnicze słowa o klęsce Mistrza i zwycięstwie jego wrogów.
Ewangelia to nieustanne zmaganie dwu form życia. Tej doczesnej, którą zamyka śmierć, i tej wiecznej, która otwiera grób i daje ciału i duszy nową Boską energię życia wiecznego.
Spotkanie z Jezusem to początek nowego życia, które już nie obawia się klęsk doczesnych, które nie obawia się kryzysów. Które doskonale wie, że klęska jest nieunikniona. Człowiek wierzący w Jezusa godzinę klęski życia doczesnego ma przed sobą i zawsze się z nią liczy. Wcale nie zamierza jej oddalać. On wie, że jej godzina jest wyznaczona przez Ojca i na godzinę tej doczesnej klęski czeka, podobnie jak czekał Jezus. On mówił jasno: „Jeszcze nie nadeszła moja godzina”. Ale mógł tak mówić, wiedząc, że właśnie godzina tej klęski będzie godziną tryumfu i początkiem nowego życia. To jest istotny punkt Dobrej Nowiny.
Chrześcijanin to człowiek liczący się z doczesną klęską, czyli ze swoją śmiercią, wie bowiem, że będzie to godzina jego narodzin do nowego życia.
Ks. Edward Staniek
UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY – 15.06.2025 r.
Z Ewangelii wg św. Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi». J 16, 12‑15