Osoba odpowiedzialna: Mirosława Nocek.
Opiekun ks. Proboszcz
Dobre i poprawne czytanie jest sztuką. Tym bardziej publiczne czytanie słowa Bożego, oznajmienie go w zgromadzeniu liturgicznym wymaga pewnego kunsztu. Nikt dotąd nie posiadał takiej sztuki na tyle, aby nie mógł jej bardziej doskonalić ani ulepszać. Przed każdym lektorem, który wykonuje w czasie sprawowania Eucharystii własną funkcję liturgiczną, stoi więc obowiązek pilnego zdobywania sztuki czytania słowa Bożego. Swoją wzniosłą, zaszczytną i odpowiedzialną posługę powinien on spełnić z należną czcią i miłością do Pisma św. aby wypowiadane słowo Boże, jako ,,żywe i skuteczne.”
LEKTORZY
Historia posługi lektora
W kościele łacińskim do 1972 r. było to drugie z 4 niższych święceń (ostiariat, lektorat, egzorcystat i akolitat) udzielane kandydatowi do kapłaństwa w czasie formacji seminaryjnej. 15 sierpnia 1972 r. papież Paweł VI w dekrecie Ministeria Quedam zniósł święcenia niższe w kościele łacińskim, ustanawiając w zamian posługi lektora i akolity.
Obecnie wyróżniamy dwa rodzaje posługi lektorskiej:
Lektor - alumn seminarium duchownego. Z reguły lektorami ustanawiani są klerycy na III roku formacji seminaryjnej. Poza regularnymi posługami, lektor-kleryk może m.in. święcić potrawy wielkanocne w Wielką Sobotę.
Lektor świecki. Lektorzy świeccy przygotowują się z reguły do swojej posługi przez uczestnictwo w kursie lektorskim. Kurs taki obejmuje wykłady z podstaw liturgiki, biblistyki i teologii, a także warsztaty z fonetyki i śpiewu.
W czasie obrzędu ustanawiania lektora, biskup wręcza mu Pismo Święte na znak władzy oficjalnego głoszenia Słowa Bożego.
Posługa lektora w kościele katolickim wiąże się przede wszystkim z odczytywaniem podczas Mszy św. i nabożeństw wszystkich czytań za wyjątkiem Ewangelii.
Ponadto lektor może odczytywać modlitwę powszechną podczas liturgii;
Jeśli nie ma kantora lektor może wykonać psalm responsoryjny.
Bieżące komentarze do czytań:
DWUDZIESTA SIÓDMA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU
- 4 października 2020
Liturgia Słowa dzisiejszej niedzieli przedstawia obraz winnicy i gospodarza, który ją założył. Gospodarzem jest Pan Bóg, a winnicą jest Naród Wybrany. Fragment z Księgi Izajasza mówi o winnicy, która pomimo wielu wysiłków gospodarza nie chce owocować. Fragment Ewangelii Świętego Mateusza przedstawia relację właściciela winnicy z jej dzierżawcami. Właściciel z szacunkiem i troską traktuje dzierżawców. Oni natomiast są niemądrzy. Święty Paweł pisze, w jaki sposób można przynieść dobre owoce według woli Bożej – zwracając się do Pana Boga w modlitwie prośby i dziękczynienia. Wybierając prawdę i sprawiedliwość – to co najlepsze w oczach Pana.
Wysłuchajmy teraz z uwagą i miłością słowa Bożego, abyśmy wydawali dobre, błogosławione owoce.
DWUDZIESTA ÓSMA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU
- 11 października 2020
Wzruszający jest obraz uczty, którą Pan Bóg dla nas przygotowuje. O takiej uczcie mówi dziś liturgia Słowa. Księga Izajasza opisuje, że przygotowywany jest na nią najlepszy, najpożywniejszy pokarm i najwyborniejszy napój. I to nie wszystko! Ugoszczenie będzie jednocześnie zaproszeniem do bycia z Bogiem w Jego radości, światłości i w Jego życiu. Pan Jezus w przypowieści o zaproszonych na ucztę mówi, że wszystko jest już gotowe, ale zaproszeni różnie reagują: zasłaniają się własnymi sprawami, nie chcąc nawet zobaczyć, co przygotował dla nich Pan.
Za chwilę usłyszymy słowo Boże. Weźmy je sobie do serca, abyśmy potrafili dostrzec i przyjąć Boże zaproszenie w naszym życiu.
DWUDZIESTA DZIEWIĄTA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU
- 18 października 2020
Słowo Boże porusza dziś temat postawy wobec spraw życia doczesnego. Księga proroka Izajasza mówi o królu babilońskim Cyrusie, który choć Pana Boga nie znał, został wezwany do służby Jemu. Dzieje się to na sposób obrzędów pogańskich, właściwych w tym czasie Babilonowi. We fragmencie Ewangelii Świętego Mateusza usłyszymy, jak faryzeusze i zwolennicy Heroda, zjednoczeni przeciwko Panu Jezusowi, szukają możliwości ukazania Go w złym świetle. Chcą wykazać, że Pan Jezus chce zburzyć panujący porządek, jak inni samozwańczy mesjasze, przez namawianie do działania przeciw władzy.
Niech słowo Boże, które usłyszymy, nauczy nas iść do wieczności przez doczesność. Iść do Pana Boga poprzez to, co się nam wydarza w życiu.
TRZYDZIESTA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU
- 25 października 2020
Słowo Boże dzisiejszej niedzieli mówi o naszym stosunku do bliźniego. W Ewangelii Pan Jezus mówi o miłości do Pana Boga, bliźniego i siebie. Czytanie z Księgi Wyjścia konkretyzuje miłość do bliźniego: nie można uciskać wdów i sierot, czyli najsłabszych. Pożyczając pieniądze bliźniemu w potrzebie, nie powinno się brać odsetek. Jeśli w zastaw zostanie wzięty jego płaszcz, to trzeba mu go zwrócić przed nocą, żeby miał się czym okryć do snu.
Niech słowo Boże, które usłyszymy, otworzy nas na Pana Boga i na potrzeby naszych bliźnich, abyśmy swoim postępowaniem prawdziwie głosili miłość Bożą.
WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
- 1 listopada 2020
Ze słowa Bożego przygotowanego na dzisiejszą uroczystość promieniuje wielka miłość Pana Boga do tych, którzy za Nim idą. Ewangeliczne błogosławieństwa mówią o naśladowaniu Pana Boga. Ci, którzy pragną kochać tak jak kocha Bóg, doświadczą bliskości samego Boga. Błogosławieni, czyli szczęśliwi. Niewyobrażalnie piękna musi być nagroda dla szukających Pana Boga na drodze błogosławieństw. Księga Apokalipsy ukazuje wielką rzeszę zbawionych, pełnych radości. Trzymają palmy zwycięstwa w dłoniach i ubrani są w białe szaty niewinności, jak w chwili swego chrztu świętego.
Niech słowo Boże, które usłyszymy, rozraduje nasze serca.
TRZYDZIESTA DRUGA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU
- 8 listopada 2020
Mądrość jest cechą poszukiwaną i docenianą przez wszystkie pokolenia ludzi. O niej mówi dziś liturgia Słowa. Mądrość według Księgi Mądrości ma cechy osoby i sama szuka ludzi, którzy Jej pragną. Przypowieść o dziesięciu pannach – druhnach weselnych, które czekały na pana młodego, uświadamia konieczność czuwania i bycia przygotowanym na to, co ma się wydarzyć. Panny musiały mieć duży zapas oliwy, by im wystarczyło na uroczystości. Roztropne – były na to przygotowane, a nieroztropnym od razu jej zabrakło.
Niech nasze dzisiejsze zasłuchanie w słowo Boże pobudzi w nas trwałe pragnienie Bożej mądrości. Niech przygotuje nas na spotkanie z Panem Bogiem.
TRZYDZIESTA TRZECIA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU
- 15 listopada 2020
Każdy z nas otrzymał od Boga wielkie możliwości, które trzeba odkryć i wprawić je w ruch, jak człowiek biznesu zarządza finansami. O tym dziś mówi do nas słowo Boże, a szczególnie przypowieść o talentach. W czasach biblijnych bogaci właściciele wyjeżdżali, zostawiając swoje dobra w rękach sług, żeby zarabiali, wykorzystując powierzone im pieniądze. Zaś w czytaniu pierwszym – poemacie o dzielnej niewieście – podziwiamy zapracowane i hojne dłonie tej niewiasty. Wydają one wspaniałe owoce swego trudu. Zaangażowanie w wykorzystanie naszych możliwości, jest ważne w kontekście naszej wieczności. Czuwajmy więc, jak zachęca św. Paweł.
Wysłuchajmy z uwagą słowa Bożego, abyśmy rzetelnie i z radością służyli Panu Bogu już teraz, kiedy On nas do tego zaprasza.
JEZUSA CHRYSTUSA, KRÓLA WSZECHŚWIATA
- 22 listopada 2020
W uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata – w ostatnią niedzielę roku liturgicznego – liturgia Słowa przywołuje obraz Sądu Ostatecznego. Będzie on podobny do przeglądu stada dokonanego przez pasterza. W czytaniu z Księgi proroka Ezechiela Pan Bóg mówi, że On sam będzie się troszczył o każdą owcę. Zaradzi jej potrzebom i ją osądzi. We fragmencie o sądzie z Ewangelii Świętego Mateusza Pan Jezus przyjdzie jak Pasterz i Król i oddzieli owce jako bardziej wartościowe, od mniej wartościowych kozłów. Kryterium tego osądu będą uczynki miłości wobec potrzebujących.
Wysłuchajmy dziś słowa Bożego z pragnieniem służenia Chrystusowi tak, jak do nas przychodzi, zwłaszcza w potrzebujących wsparcia.
Niech słowo Boże poruszy nasze serce.
