Osoba odpowiedzialna: Mirosława Nocek.
Opiekun ks. Proboszcz
Dobre i poprawne czytanie jest sztuką. Tym bardziej publiczne czytanie słowa Bożego, oznajmienie go w zgromadzeniu liturgicznym wymaga pewnego kunsztu. Nikt dotąd nie posiadał takiej sztuki na tyle, aby nie mógł jej bardziej doskonalić ani ulepszać. Przed każdym lektorem, który wykonuje w czasie sprawowania Eucharystii własną funkcję liturgiczną, stoi więc obowiązek pilnego zdobywania sztuki czytania słowa Bożego. Swoją wzniosłą, zaszczytną i odpowiedzialną posługę powinien on spełnić z należną czcią i miłością do Pisma św. aby wypowiadane słowo Boże, jako ,,żywe i skuteczne.”
LEKTORZY
Historia posługi lektora
W kościele łacińskim do 1972 r. było to drugie z 4 niższych święceń (ostiariat, lektorat, egzorcystat i akolitat) udzielane kandydatowi do kapłaństwa w czasie formacji seminaryjnej. 15 sierpnia 1972 r. papież Paweł VI w dekrecie Ministeria Quedam zniósł święcenia niższe w kościele łacińskim, ustanawiając w zamian posługi lektora i akolity.
Obecnie wyróżniamy dwa rodzaje posługi lektorskiej:
Lektor - alumn seminarium duchownego. Z reguły lektorami ustanawiani są klerycy na III roku formacji seminaryjnej. Poza regularnymi posługami, lektor-kleryk może m.in. święcić potrawy wielkanocne w Wielką Sobotę.
Lektor świecki. Lektorzy świeccy przygotowują się z reguły do swojej posługi przez uczestnictwo w kursie lektorskim. Kurs taki obejmuje wykłady z podstaw liturgiki, biblistyki i teologii, a także warsztaty z fonetyki i śpiewu.
W czasie obrzędu ustanawiania lektora, biskup wręcza mu Pismo Święte na znak władzy oficjalnego głoszenia Słowa Bożego.
Posługa lektora w kościele katolickim wiąże się przede wszystkim z odczytywaniem podczas Mszy św. i nabożeństw wszystkich czytań za wyjątkiem Ewangelii.
Ponadto lektor może odczytywać modlitwę powszechną podczas liturgii;
Jeśli nie ma kantora lektor może wykonać psalm responsoryjny.
Bieżące komentarze do czytań:
OSIEMNASTA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU 2 sierpnia 2020
Czytania z dzisiejszej niedzieli mówią o pokarmie, który Pan Bóg przygotowuje dla swojego ludu. Księga Izajasza podkreśla, że ten pokarm jest przeznaczony dla każdego spragnionego i głodnego. Jest to pokarm życia wiecznego. Święty Paweł przypomina, że nic nas nie może odłączyć od miłości Chrystusa. W Ewangelii zawarty jest opis cudownego rozmnożenia chleba. Pan Jezus dokonał tego cudu wobec tłumów i przy udziale uczniów, którzy przynieśli, a potem roznosili pokarm i cudownie nasyciły się wielkie rzesze ludzi.
Znajdźmy w tej liturgii Słowa to, co dotyczy Eucharystii, w której Pan Jezus codziennie na nas czeka.
Niech słowo Boże obudzi w nas głód Eucharystii i wspólnoty Kościoła.
DZIEWIĘTNASTA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU 9 sierpnia 2020
Liturgia dzisiejszej, sierpniowej niedzieli zaprasza nas do refleksji nad modlitwą. Pierwsza Księga Królewska pokazuje, jak prorok Eliasz rozeznawał obecność Boga. Święty Paweł mówi o smutku i bólu z powodu nierozpoznania przyjścia Pana przez Jego naród. Ewangelia Świętego Mateusza ukazuje modlącego się Jezusa i daje ważne wskazówki dla modlitwy, zwłaszcza w trudnej sytuacji życiowej, jaką jest lęk.
Żeby nam nigdy nie brakło odwagi i otwarcia na Bożą łaskę, która zawsze przychodzi w „lekkim powiewie”, wsłuchajmy się słowo Boże.
WNIEBOWZIĘCIE NAJŚW. MARYI PANNY 15 sierpnia 2020
Czytania z liturgii Słowa dzisiejszej uroczystości mówią o istocie powołania Maryi i o Jej otwarciu na łaskę, dzięki której Pan Bóg mógł tak wiele dokonać. Maryja przyjęła dar macierzyństwa, a Pan Bóg stał się człowiekiem. Tam, gdzie Ona się pojawia, rodzi się radość, co widzimy u Elżbiety i jeszcze nienarodzonego Jana. Maryja przyjmuje postawę dziękczynienia i w swoim hymnie uwielbia Pana Boga za łaski, które otrzymała, a wraz z Nią i przez Nią wszyscy ludzie. Szczególne miejsce Maryi w dziejach zbawienia podkreśla też apokaliptyczny obraz Niewiasty, doskonale współpracującej z łaską.
Wysłuchajmy teraz słowa Bożego z uwagą i miłością, abyśmy starali się być gotowi do współpracy z Jego łaską, jak Maryja.
DWUDZIESTA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU 16 sierpnia 2020
Łaska dotyka wszystkich, którzy się zwracają do Pana Boga. Mówi o tym dzisiejsza liturgia Słowa, zwracając uwagę na osoby spoza Narodu Wybranego, Izraela. Prorok Izajasz wspomina o cudzoziemcach, którzy przyłączyli się do tego narodu. Są oni zapowiedzią przyłączenia się do Izraela wszystkich narodów. Święty Paweł tłumaczy, że miłosierdzie Boże jest dla wszystkich, „bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne”. Ewangelia zawiera opowiadanie o spotkaniu Pana Jezusa z poganką.
Otwórzmy teraz nasze uszy i serca na słowo Boże, aby mogło nas dotknąć i przemienić.
DWUDZIESTA PIERWSZA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU 23 sierpnia 2020
Pan Bóg ma do człowieka zaufanie, ponieważ dzieli się z nami władzą, którą symbolizują klucze. O tym mówi dzisiejsza liturgia Słowa. Izajasz głosi proroctwo Szebnie, najwyższemu urzędnikowi państwowemu, że jego władza będzie przekazana Eliakimowi, słudze Boga. Natomiast Święty Paweł wychwala Boże decyzje, choć dla nas są one niepojęte. Ewangelia zawiera rozmowę Pana Jezusa z uczniami, podczas której Piotr udziela natchnionej przez Ducha odpowiedzi na pytanie Jezusa, za kogo Go uważają. Pan Jezus zapowiada też przekazanie władzy w Kościele Piotrowi.
Otwórzmy nasze umysły i serca na słowo Boże, abyśmy umieli być dobrymi zarządcami w sprawach, które nam Pan Bóg powierza, oraz abyśmy umieli szanować władzę innych.
NAJŚW. MARYI PANNY CZĘSTOCHOWSKIEJ 26 sierpnia 2020
Liturgia Słowa uroczystości Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej przypomina nam, że jest Ona bardzo blisko Pana Boga. Żyje Bożą mądrością, jednoczy ludzi i im przewodzi. To, że została Matką Jezusa, ma wielkie znaczenie dla całej historii ludzkości. Dzięki temu my staliśmy się umiłowanymi dziećmi Boga, a także Jej dziećmi. Ewangeliczny obraz wesela w Kanie Galilejskiej ukazuje nam Maryję jako zatroskaną w uprzedzający sposób o innych, zwłaszcza o młodych, zaczynających nowy etap życia. Prosi Syna o pomoc nowożeńcom, kiedy brakuje wina. Dzięki Jej interwencji Pan Jezus dokonuje pierwszego cudu.
Wysłuchajmy słowa Bożego, aby ono kształtowało nas tak, jak formowało Maryję.
DWUDZIESTA DRUGA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU 30 sierpnia 2020
Jak iść za słowem Bożym, kiedy to jest czasem takie trudne? Odpowiedź na to pytanie przynosi dzisiejsza liturgia Słowa. Jeremiasz niejako walczy ze swoim prorockim powołaniem, bo widzi niechęć ludzi wobec słowa Bożego. Święty Paweł zachęca nas do ofiarowania życia na służbę według Bożego upodobania. Ewangelia ukazuje Pana Jezusa zapowiadającego uczniom Jego mękę i zmartwychwstanie, czemu natychmiast sprzeciwia się Piotr. Zły duch daje „ludzkie” odpowiedzi, a nie Boże.
Wzięcie swojego krzyża – tego, co mi jest dane w życiu, będąc w komunii z Panem Jezusem – to droga do nieba.
Wysłuchajmy słowa Bożego, abyśmy nie myśleli tylko po ludzku, ale po Bożemu, bo otrzymaliśmy wielki dar łaski.
DWUDZIESTA TRZECIA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU 6 września 2020
Liturgia Słowa dzisiejszej niedzieli mówi nam o upomnieniu grzeszącego brata. Takie upomnienie jest naszym obowiązkiem, ale przede wszystkim wyrazem miłości. Wymaga najpierw dyskrecji, żeby nie upokorzyć błądzącego. Dopiero później można prosić innych o pomoc. Miłość dba o dobro człowieka, więc upomnienie powinno mieć taką formę, żeby grzeszący zechciał posłuchać i zrozumiał, że chodzi nam o jego dobro, a nie tylko o nasze własne. Upomnienie braterskie umożliwia przebaczenie winy i otwiera nas na łaskę Bożą.
Pozwólmy Panu Bogu działać w naszych sercach, aby przez słowo Boże, które teraz usłyszymy, uczynił nas ludźmi prawdziwie kochającymi i miłosiernymi.
