Zelatorzy:

Krystyna Suchorska - Róża Św. Krzysztofa

Weronika Kaleta - Róża Matki Bożej Fatimskiej

Joanna Świątek-Dawlewicz - Róża Św. Jana Pawła II

Zdzisława Todryk - Róża Św. Rity z Cascia

Damian Ludka - Róża Św. Józefa Rzemieślnika - w trakcie tworzenia (zapraszamy mężczyzn)

opiekun: ks. Proboszcz

Zapraszamy do wspólnej modlitwy różańcowej.

 "Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka, jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu Kościoła, jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca.“ św. Jan Paweł II

 Historia

Żywy Różaniec jest wspólnotą osób, które w duchu odpowiedzialności za Kościół i świat i w wielkiej prostocie otaczają modlitewną opieką tych, którzy najbardziej jej potrzebują i są wskazani zwłaszcza w Papieskich Intencjach Apostolstwa Modlitwy.

 Szczególnym przywilejem członków jest wierna, codzienna odpowiedź na prośbę Matki Bożej, kierowaną w każdym kolejnym objawieniu – aby odmawiać różaniec. Modlitwa ta wielokrotnie zmieniała bieg historii, przynosi też łaskę wzrostu w wierze – aż do świętości; ma moc egzorcyzmu.

Modlitwa różańcowa powstała w XII w., w trudnych czasach rozkwitu herezji katarów. Św. Dominikowi objawiła się Matka Boża i poleciła, aby nie tylko głosił kazania, lecz połączył je z odmawiania Psałterza Najświętszej Maryi Panny, czyli modlitwy złożonej ze 150 Zdrowaś Mario (tyle jest Psalmów w Piśmie św.) i 15 Ojcze nasz. Odmawianie Psałterza NMP porównywano do ofiarowania Matce Bożej 150 róż, dlatego tę modlitwę nazwano wieńcem z róż czyli różańcem. Modlitwa różańcowa jest niezwykle skuteczna. Okazała się wspaniałą bronią przeciw błędom herezji.

 Od połowy XIX wieku najbardziej popularną różańcową wspólnotę modlitewną stanowi  Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot (1799–1862) w Lyonie w roku 1826. Papież Grzegorz XVI zatwierdził Stowarzyszenie i uczynił jego patronką rzymską męczenniczkę – Św. Filomenę. Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej wyniszczonej rewolucjami i krwawymi rozruchami Francji, a następnie na całym świecie. Do Polski dotarł jeszcze w XIX wieku i istnieje w niemal każdej parafii.

 W stulecie powstania, 3 maja 1922 roku, papież Pius XI uczynił go Papieskim Dziełem Rozkrzewiania Wiary i polecił wprowadzić w całym Kościele.

 Paulina Jaricot napisała : „Najważniejszą... rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich”

 Organizacja

Członkowie podzieleni są na grupy zwane „Żywymi Różami“. Żywa Róża (albo Koło) składa się z 20 osób (tylu, ile jest tajemnic w różańcu), a każda z tych osób odmawia codziennie przynajmniej jedną tajemnicę (dziesiątkę) różańca. Koniecznie jednak tę, która zostaje powierzona do rozważania i odmawiania raz w miesiącu.

 Przy zmianie tajemnic, co miesiąc (w pierwszą niedziele miesiąca po Mszy św. o godz. 9:00), wszystkim członkom przydziela się kolejną tajemnicę do odmawiania, w taki sposób, aby w „Żywej Róży” były każdego dnia odmówione wszystkie tajemnice w sumie dwadzieścia. Tak więc, w całej Róży rozważany jest cały różaniec. Wszystkich członków Róży dotyczy taka zasługa, jakby odmówili cały różaniec.

 Bardzo istotne jest to, że wszyscy członkowie Róży modlą się w tej samej intencji, która jest również zmieniana co miesiąc.

 Opuszczenie tej modlitwy nie sprowadza grzechu ciężkiego, ale jest utratą zasługi.

 Członkowie Żywego Różańca mają na celu, za pomocą wspólnej modlitwy, utrzymać się w wierności Bogu, wytrwać w dobrym i bronić od złego siebie i bliźnich. Chcą wielbić Maryję i naśladować jej cnoty. Powinni wystrzegać się ciężkich grzechów, nie tylko sami ich unikać, ale i innych od tych występków odwodzić i przed nimi przestrzegać.

 W odmawianiu różańca do istoty należy przylgnięcie sercem, to znaczy rozumem i wolą – oczywiście w wierze, nadziei i miłości – do Chrystusa i Maryi w danej tajemnicy. Właśnie to przylgnięcie, a nie samo powtarzanie 10 razy Zdrowaś Maryjo, stanowi o tym, że jest to modlitwa „różańcowa”, ustna i myślna, zewnętrzna i wewnętrzna, angażująca całego człowieka.

Modlimy się następującymi intencjami:

LIPIEC 2024

Intencja ogólna: O opiekę duszpasterską nad chorymi
Módlmy się, aby sakrament namaszczenia chorych dawał osobom, które go przyjmują, i ich bliskim moc Pana i aby coraz bardziej stawał się dla wszystkich widzialnym znakiem współczucia i nadziei.

Intencja diecezjalna:

By wiele osób z naszej diecezji podjęło trud pielgrzymowania ze Skrzatusza na Jasną Górę, wypraszając dla narodu chrześcijański styl życia, a szczególnie czystość serc dla młodzieży.

Intencje parafialne:

• O powołania kapłańskie i zakonne z naszej Parafii
• By czas wakacji i urlopów był przez wspólny wypoczynek i spędzanie wolnego czasu wykorzystany do budowania jedności między małżonkami i w rodzinach.
• Za zmarłych w wypadkach, katastrofach, konfliktach wojennych o radość zbawienia,
• O Boże błogosławieństwo w budowie naszej świątyni, byśmy jak najszybciej to dzieło ukończyli, na cześć i chwałę Boga i na pożytek całej naszej wspólnoty parafialnej. (intencja stała)

CZERWIEC 2024

Intencja ogólna:

Za ludzi, którzy uciekają ze swojego kraju
Módlmy się, aby migranci, uciekający przed wojnami lub głodem, zmuszeni do podróży pełnych niebezpieczeństw i przemocy, znajdowali w krajach, które ich przyjmują, gościnę i nowe możliwości życia.

Intencja diecezjalna:

Za młodych, by Matka Boża Skrzatuska, wypraszała im pragnienie obecności Boga w ich życiu, słuchania Go i adorowania w Najświętszym Sakramencie i odnajdywania swojego powołania.

Intencje parafialne:

• O głęboką, trwałą i owocną miłość do Jezusa dla dzieci, które przystąpiły do I-szej Komunii Św. oraz młodzieży, która przyjęła Sakrament Bierzmowania.
• O dary Ducha Świętego (pobożności) dla służby liturgicznej naszej parafii i ich rodziców.
• Za chorych parafian, za uzależnionych oraz za duchowo zagubionych
• O Boże błogosławieństwo w budowie naszej świątyni, byśmy jak najszybciej to dzieło ukończyli, na cześć i chwałę Boga i na pożytek całej naszej wspólnoty parafialnej. (intencja stała)

MAJ 2024

Intencja ogólna:

O dobrą formację osób zakonnych i seminarzystów: Módlmy się, aby siostry i bracia zakonni oraz seminarzyści wzrastali w swoim powołaniu, dobrze korzystając z formacji ludzkiej, religijnej, duchowej i wspólnotowej, dzięki czemu staną się wiarygodnymi świadkami Ewangelii.

Intencja diecezjalna:

Aby przygotowania do przyjęcia przez dzieci i młodzież sakramentów Komunii św. i bierzmowania przyczyniły się do pogłębienia wiary w ich rodzinach.

Intencje parafialne:

• W intencji mężczyzn o moc ducha i gotowość do podejmowania odpowiedzialności za życie swoje i innych oraz o dar modlitwy różańcowej.
• Za fundatorów, budowniczych i ofiarodawców naszego kościoła, aby dobry Bóg ich poświęcenie wynagrodził obfitymi łaskami.
• Za trwałość małżeństw, aby miłość i przysięga małżeńska cementowały wspólne cele i wspólne życie.
• O Boże błogosławieństwo w budowie naszej świątyni, o środki pieniężne byśmy jak najszybciej to dzieło ukończyli, na cześć i chwałę Boga i na pożytek całej naszej wspólnoty parafialnej. (intencja stała)

Róża Św. Krzysztofa

Róża Matki Bożej Fatimskiej

Róża Św. Jana Pawła II

Róża Św. Rity z Cascia

Róża Św. Józefa Rzemieślnika - w trakcie tworzenia (zapraszamy mężczyzn)

------------------------------------------------------

Z Ceremoniału Żywego Różańca

Żywy Różaniec oznacza: 

1. a) Życie według Ewangelii, która jest fundamentem i źródłem chrześcijańskiego postępowania. Różaniec jest modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską i Pozdrowienie Anielskie oraz ewangeliczne tajemnice naszego odkupienia. Z tego też powodu Różaniec nazywamy streszczeniem lub zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii; 
2. b) Życie wiarą, nadzieją i miłością. Należeć bowiem do Żywego Różańca znaczy – wierzyć w istnienie Boga i wierzyć Bogu, który przemawia, ufać Bogu i w Jego dzieło zbawienia oraz kochać Boga, a w Bogu i dla Boga – ludzi; 
3. c) Oznacza jakby elektrownię duchową, która zasila wiernych mocą Bożą i pobudza ich do czynu apostolskiego, czyli do praktycznej działalności apostolskiej, jak praca wśród ubogich, chorych, rodzin wielodzietnych, rodzin alkoholików, zaniedbanych religijnie i moralnie, dbałość o dom Boży, o szaty liturgiczne, krzewienie cnót moralnych, zwłaszcza czynnej miłości bliźniego i sprawiedliwości społecznej itd.; 
4. d) Żywy Różaniec jest jakby niezdobytą twierdzą obronną, albowiem broni jednostkę, rodzinę i społeczeństwo przed śmiercią duchową, mianowicie przed ateizmem i laicyzmem, przed indyferentyzmem religijnym, przed zepsuciem obyczajów, zwłaszcza w życiu małżeńskim i rodzinnym, przed alkoholizmem itp.; 
5. e) Żywy Różaniec składa się z żywych róż. Każda róża posiada dwadzieścia osób, z których każda odmawia codziennie jeden dziesiątek Różańca, czyli jedną tajemnicę, połączoną z rozważaniem. W ten sposób odmawiany jest w róży codziennie cały Różaniec – dwadzieścia tajemnic. Jest to jakby wieniec różany składany u stóp Królowej.

Po ogłoszeniu 16 października 2002 r. listu o Różańcu, Rosarium Virginis Mariae, Ojca Świętego Jana Pawła II, w którym zamieścił 5 nowych tajemnic światła 1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie, 2. Objawienie się Pana Jezusa w Kanie Galilejskiej, 3. Głoszenie królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia, 4. Przemienienie na górze Tabor, 5. Ustanowienie Eucharystii), odmawianych jako druga część Różańca, każda róża winna liczyć 20 osób, jako że różaniec obejmuje 20 tajemnic.

Obowiązki w Żywym Różańcu

Obowiązki członków Żywego Różańca: 

1. Zasadniczym obowiązkiem jest zapisanie imienia w Księdze i odmawianie codziennie jednego dziesiątka Różańca. 
2. Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych (kto sześć razy z własnej winy opuści nabożeństwo, należy go wykreślić). 
3. Częste przystępowanie do sakramentów świętych oraz udział w procesjach maryjnych. 
4. Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską. 
5. Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór św. Dominika. 
6. Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz w modlitwach za spokój jego duszy. 

Obowiązki zelatora: 

1. Sprawdza obecność członków Żywego Różańca na nabożeństwie. 
2. Dostarcza tajemnicę z intencją modlitewną nieobecnym. 
3. Zachęca członków do gorliwej działalności apostolskiej, zwłaszcza wśród chorych i ubogich. 
4. Zbiera miesięczne składki, np. na Mszę świętą. 
5. Odwiedza chorych członków i otacza ich miłością. 
6. Czuwa, by róża posiadała pełny skład – 20 osób. Jest to jeden z ważniejszych obowiązków zelatora. 
7. Pilnuje, aby róża wypełniała zlecone sobie zadania apostolskie. 
8. Utrzymuje stałą łączność między różą a ks. Opiekunem. 

Obowiązki Opiekuna Żywego Różańca lub księdza Proboszcza: 

1. Sam codziennie odmawia Różaniec i bardzo sobie ceni jego wartość. 
2. Zna swoje stowarzyszenie i rozwija w nim działalność duszpasterską. 
3. Przyjmuje do Żywego Różańca i dba o Księgę różańcową. 
4. Co kwartał wygłasza konferencję dla wszystkich członków Żywego Różańca, może im wyświetlać filmy różańcowe, misyjne i inne. 
5. Prowadzi comiesięczną zmianę tajemnic, zapowiada intencję modlitewną oraz odpusty różańcowe. 
6. Dba o procesje różańcowe, zwłaszcza w pierwszą niedzielę października i w Nowy Rok do Najświętszego Imienia Jezus (nowy Różaniec w intencji pokoju). 
7. Współpracuje z katechetami w celu przyjmowania do Żywego Różańca dzieci i młodzieży. 
8. Współpracuje z Promotorem Prowincjalnym lub Diecezjalnym w dziele krzewienia Różańca świętego. 

Święta Penitencjaria, na mocy specjalnego i wyraźnego indultu Stolicy Apostolskiej z dnia 25 października 1967 r. udzieliła członkom Żywego Różańca odpustu zupełnego osiem razy w roku, mianowicie w dniu: 

1. przyjęcia do Żywego Różańca, 
2. Narodzenia Pana Jezusa, 
3. Zmartwychwstania Pańskiego, 
4. Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie, 
5. Wniebowzięcia Matki Bożej, 
6. Królowej Różańca świętego, 
7. Niepokalanego Poczęcia Maryi, 
8. Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny (Ofiarowania Pańskiego). 

Odpust ten mogą uzyskać pod zwykłymi warunkami, którymi są: spowiedź i Komunia święta, modlitwa w intencjach Ojca Świętego, przynajmniej prywatne odnowienie postanowienia wiernego zachowywania Statutu Stowarzyszenia Żywego Różańca (por. In. Anal. Ord. Praedic. 38/25 X 1967/s. 309).

(źródło: Księga Żywego Różańca)

Linki

Teksty on-line

Statut Stowarzyszenia "Żywy Różaniec"

Dokumenty papieskie o różańcu

List Apostolski "Rosarium Virginis Mariae" Jana Pawła II

Encyklika "O modlitwie różańcowej" Jana XXIII

List Apostolski "Il Religioso Convegno" Jana XXIII

Encyklika "Ingravescentibus Malis" Piusa XI

-----------------------------------

Ciekawostka

Św. Jan Wianney, proboszcz z Ars, we Francji, otrzymał parafię bardzo zaniedbaną religijnie. Kościół świecił pustkami, natomiast w pobliskiej karczmie było pełno ludzi i gwarno, odbywały się wciąż zabawy nawet w niedziele, w czasie nabożeństwa. Bolał nad tym święty proboszcz. Matka Najświętsza natchnęła go, aby wprowadził różaniec. Ale z kim miał go odmawiać – zaledwie dwie osoby znalazł chętne do odmawiania różańca: jego gospodyni i druga sześćdziesięcioletnia pani. Więcej nie przybywał nikt. Pewnego dnia zobaczył św. Jan Wianney kilka dziewcząt, które czekały na spowiedź. Zapytał je, czy zechciałyby wspólnie odmawiać różaniec. Dziewczęta powiększyły grono odmawiających. Odtąd coraz więcej osób przychodziło na różaniec i do spowiedzi, a coraz mniej było w karczmie na zabawach i pijatyce. Z czasem parafia Ars zasłynęła z bogobojności i życia religijnego, a św. Jan Wianney zasłynął ze świętości w całym świecie. Zewsząd też zjeżdżano się do niego do spowiedzi – po radę i aby go zobaczyć. Ażeby umożliwić wszystkim dojazd do Ars, przeprowadzono tam specjalnie linię kolejową.

Przykład ten pokazuje jak potężną mocą dysponuje ten mały kawałek łańcuszka z nawleczonymi na niego ziarenkami. Stąd też cenili i cenią go ludzie mądrzy. Czynią tak młodzi i starzy, mali i wielcy, ludzie prości i uczeni. Zechciejmy więc dziś zastanowić się wspólnie jakie miejsce w moim życiu zajmuje ta modlitwa – różaniec.