XXII NIEDZIELA ZWYKŁA – 31.08.2025 r.

Z Ewangelii wg św. Łukasza

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Potem opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich: «Jeśli cię ktoś zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by przypadkiem ktoś znamienitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”, a wtedy musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce. Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. A gdy przyjdzie ten, który cię zaprosił, powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”. I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony». Do tego zaś, który Go zaprosił, mówił także: «Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych». Łk 14, 1. 7‑14

PIERWSZE MIEJSCE

W zorganizowanym środowisku jest wiele zwyczajów, które należy przestrzegać, bo one decydują o atmosferze. W nich są przekazywane drogą tradycji pewne wartości ważne dla środowiska.

Wśród tych zwyczajów jest porządek przy stole, zwłaszcza w szanującej się rodzinie i w czasie uczt. Gospodarz winien pilnować, aby ten porządek był przestrzegany. Pierwsze miejsca są dla tych, którzy w danym dniu są otoczeni szacunkiem. Uczty weselne, imieninowe, urodzinowe, jubileuszowe, czy organizowane okazyjnie z powodu dużych sukcesów pewnych członków środowiska.

jeśli sale są przygotowane, każdy ma na nich swoje miejsce. Jezus przestrzega tych, którzy ubiegają się o pierwsze miejsca, bo mogą być z nich usunięci, inni okażą się godniejsi. Takie przestawienie jest zawsze połączone z publicznym upokorzeniem. Jezus obserwował zachowanie uczestników uczt i w oparciu o te obserwacje wzywa do doskonalenia cnoty pokory, która polega na umiłowaniu życia w prawdzie.

Dla nas jest rzeczą oczywistą, że jeśli w takich ucztach uczestniczył Jezus, to pierwsze miejsce było tam, gdzie On siedział, a nie tam, gdzie Go posadzono. Nikt inny nie kochał prawdy tak, jak On. Jeśli gospodarz to cenił, wskazywał Mu pierwsze miejsce. Jeśli byli inni z zaproszonych, wysoko cenieni w danym środowisku, to oni na nim zasiadali. Spojrzenie ludzkie nie zawsze jest takie, jak ocena Boga. Inaczej oceniamy siebie, a inaczej ocenia nas Bóg.

Dla nas wierzących istnieją dwa rodzaje uczt. Jedne są organizowane na ziemi. Inne są przygotowane i organizowane w niebie. Tam gospodarzem jest Ojciec niebieski, a On doskonale zna stopień umiłowania prawdy przez każdego. Słowa Jezusa: „Ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi” (Mt 20,16) mają na uwadze udział w ucztach w niebie. Wielu z tych, którzy na ziemi siedzieli na pierwszym miejscu, tam zajmą ostatnie. Wielu natomiast tych, którzy na ziemi siedzieli na ostatnich, zostanie na uczcie w niebie poproszonych przez Ojca niebieskiego na miejsca pierwsze.

Trzeba to mieć na uwadze, by miłować prawdę i nie dziwić się, że z tego powodu na ziemi nie jesteśmy dowartościowywani. Zaczekajmy kilka czy kilkadziesiąt lat, a zostaniemy dowartościowani przez samego Boga. To piękna perspektywa.

Ks. Edward Staniek