IV NIEDZIELA WIELKANOCNA (NIEDZIELA DOBREGO PASTERZA) – 11.05.2025 r.

Z Ewangelii wg św. Jana

Jezus powiedział: «Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną, a Ja daję im życie wieczne. Nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy». J 10, 27‑30

ŚWIADECTWO PASTERZA

Piękne jest wyznanie Chrystusa, w którym wyraża swą odpowiedzialność za owce. On jest świadom tego, że przed Ojcem odpowiada za ich prowadzenie. Zapewnia, ze między Nim a tymi, którzy w Niego uwierzyli, istnieje więź wzajemnej miłości, jedna z najmocniejszych, jakie istnieją między istotami wolnymi. Jezus wyznaje: „Moje owce słuchają mojego głosu”. Ta miłość wzajemna troszczy się o rozpoznanie i wypełnienie woli Jezusa. Posłuszeństwo tych, którzy wybrali Jezusa jako swego Pasterza, gwarantuje wytrwanie na drodze wiodącej do nieba, taką bowiem drogą prowadzi Jezus. On daje życie wieczne.

Wszyscy, którzy zawierzyli Jezusowi, są bezpieczni. Nikt nie wyrwie z jego rąk tego, kto Mu ufa.

Spotkanie jest nie tylko na płaszczyźnie etycznej, ale i religijnej: „ja i Ojciec jedno jesteśmy”. Spotkanie z Jezusem, którego ludzkie rysy są dobrze znane, gwarantuje spotkanie z Ojcem niebieskim. Wystarczy być z Jezusem, by mieć pewność, że się jest z Ojcem.

Żyjemy w świecie kryzysu wiary, wielu porzuca Boga jako swego Ojca i nie zależy im na kontakcie z Jezusem. Takie decyzje okażą się brzemienne w skutki. Kto wypada z owczarni Chrystusa – ginie. Tylko w Jego rękach jest pewność, że nie zginie się na wieki.

Trzeba nieustannie sprawdzać, czy płyniemy w nurtach rzeki coraz szerszej i coraz bardziej burzliwej, która odwróciła swój bieg od Chrystusa i zmierza swym korytem w nieznaną wieczność, czy też jesteśmy wierni w owczarni Jezusa, mając zapewnioną wieczność pełną Bożego szczęścia.

Ks. Edward Staniek